บันทึกหลังการเรียน ครั้งที่ 9
วัน อังคาร ที่ 17 มีนาคม พ.ศ.2558
" การส่งเสริมทักษะต่างๆของเด็กพิเศษ "
- การกินอยู่
- การเข้าห้องน้ำ
- การเเต่งตัว
- กิจวัตรต่างๆในชีวิตประจำวัน
** ครูจะต้องช่วยส่งเสริมให้เด็กได้ช่วยเหลือตัวเองได้มีอิสระ เพราะเด็กพิเศษไม่ค่อยมีอิสระในการช่วยเหลือตนเองมากนัก**
การสร้างความอิสระ
- เด็กอยากช่วยเหลือตนเอง
- อยากทำงานตามความสามารถ
- เด็กเลียนเเบบการช่วยเหลือตนเองจากเพื่อน หรือผู้ใหญ่ เพราะเด็กพิเศษส่วนมากอยากทำอะไรได้- - - ด้วยตนเองจึงเรียนรู้จากการเลียนเเบบ
ความสำเร็จเป็นสิ่งสำคัญ
- การได้ทำด้วยตนเอง เป็นสิ่งที่เด็กพิเศษภาคภูมิใจในตนเองมากที่สุด
- เชื่อมั่นในตนเอง
- เรียนรู้ความรู้สึกที่ดี
หัดให้เด็กทำเอง
- ไม่ช่วยเหลือเกินความจำเป็น ( ใจเเข็ง )
- ผู้ใหญ่มักทำสิ่งต่างๆให้เด็กมากเกินไป
- ทำให้เเม้กระทั่งสิ่งเด็กสามารถทำได้เองหากให้เวลาเขาทำ
- " หนูทำช้า" "หนูยังทำไม่ได้ "ห้ามพูดคำนี้กับเด็กเด็ดขาด
ตัวอย่าง เด็กพิเศษผูกรองเท้าอยู่ แล้วเพื่อนทั้งห้องเข้าเเถวรอ ครูต้องห้ามทิ้งเด็กไว้คนเดียว แต่ให้ใช้เเรงเสริมกับเด็กที่รอ เช่นรอเพื่อนก่อนเพื่อนใส่ใกล้เสร็จแล้วเหลือนิดเดียวเอง
จะช่วยเมื่อไร
- เด็กก็มีบางวันที่ไม่อยากทำอะไร หงุดหงิด เบื่อ ไม่ค่อยสบาย
- หลายครั้งเด็กจะขอความช่วยเหลือในสิ่งที่ได้เรียนรู้ไปแล้ว
- เด็กรู้สึกว่ายังมีผู้ใหญ่ที่พึ่งได้ เเต่ต้องได้รับความช่วยเหลือเฉพาะสิ่งที่เด็กต้องการ
- มักช่วยเด็กในช่วงกิจกรรม
ลำดับขั้นในการช่วยเหลือตนเอง
- เเบ่งทักษะการช่วยเหลือตนเองออกเป็นขั้นย่อยๆ
- เรียงลำดับตามขั้นตอน
ตัวอย่าง การย่อยงาน "การรูดซิบเสื้อ"
ขั้นที่หนึ่ง นำชายเสื้อมาชิดกันทั้งสองข้าง
ขั้นที่สอง นำอีกข้างมาสอดลงตรงล็อก
ขั้นที่สาม มือข้างซ้ายจับปลายเสื้อให้ตรง มือขวาจับซิบไว้
ขั้นที่สี่ รูดซิบขึ้น
ขั้นที่ห้า พับซิบลงให้เรียบร้อย
การย่อยงานของเด็ก " การเข้าส้วม"
>> นี่คือการสอนไปข้างหน้า ซึ่งเด็กจะได้เรียนรู้ตามกระบวนการ
>> การสอนย้อนกลับ คือ สอนตั้งเเต่ต้นมาให้เด็ก แล้วลองให้เด็กล้างมือเอง เช็ดมือเอง พอวันถัดไปก็สอนให้เด็กทำตั้งเเต่ต้น เเล้วลองให้เด็กดึงกางเกงขึ้นเอง ล้างมือเอง เช็ดมือเอง ทำอย่างนี้ย้อนไปทีละขั้นเรื่อยๆ เด็กก็จะเกิดความภาคภูมิใจในตัวเองมาก
การวางเเผนทีละขั้น
- เเยกกิจกรรมเป็นขั้นย่อยๆให้มากที่สุด
สรุป
- ครูต้องพยายามให้เด็กทำสิ่งต่างๆด้วยตนเอง
- ย่อยงานเเต่ละอย่างเป้นขั้นๆ
- ความสำเร็จชั้นเล็กๆนำไปสู่ความสำเร็จทั้งมวล
- ช่วยให้เด็กมีความั่นใจในตนเอง
- เด็กพึ่งตนเองได้ รู้สึกเป็นอิสระ
- อยากทำงานตามความสามารถ
- เด็กเลียนเเบบการช่วยเหลือตนเองจากเพื่อน หรือผู้ใหญ่ เพราะเด็กพิเศษส่วนมากอยากทำอะไรได้- - - ด้วยตนเองจึงเรียนรู้จากการเลียนเเบบ
ความสำเร็จเป็นสิ่งสำคัญ
- การได้ทำด้วยตนเอง เป็นสิ่งที่เด็กพิเศษภาคภูมิใจในตนเองมากที่สุด
- เชื่อมั่นในตนเอง
- เรียนรู้ความรู้สึกที่ดี
หัดให้เด็กทำเอง
- ไม่ช่วยเหลือเกินความจำเป็น ( ใจเเข็ง )
- ผู้ใหญ่มักทำสิ่งต่างๆให้เด็กมากเกินไป
- ทำให้เเม้กระทั่งสิ่งเด็กสามารถทำได้เองหากให้เวลาเขาทำ
- " หนูทำช้า" "หนูยังทำไม่ได้ "ห้ามพูดคำนี้กับเด็กเด็ดขาด
ตัวอย่าง เด็กพิเศษผูกรองเท้าอยู่ แล้วเพื่อนทั้งห้องเข้าเเถวรอ ครูต้องห้ามทิ้งเด็กไว้คนเดียว แต่ให้ใช้เเรงเสริมกับเด็กที่รอ เช่นรอเพื่อนก่อนเพื่อนใส่ใกล้เสร็จแล้วเหลือนิดเดียวเอง
จะช่วยเมื่อไร
- เด็กก็มีบางวันที่ไม่อยากทำอะไร หงุดหงิด เบื่อ ไม่ค่อยสบาย
- หลายครั้งเด็กจะขอความช่วยเหลือในสิ่งที่ได้เรียนรู้ไปแล้ว
- เด็กรู้สึกว่ายังมีผู้ใหญ่ที่พึ่งได้ เเต่ต้องได้รับความช่วยเหลือเฉพาะสิ่งที่เด็กต้องการ
- มักช่วยเด็กในช่วงกิจกรรม
ลำดับขั้นในการช่วยเหลือตนเอง
- เเบ่งทักษะการช่วยเหลือตนเองออกเป็นขั้นย่อยๆ
- เรียงลำดับตามขั้นตอน
ตัวอย่าง การย่อยงาน "การรูดซิบเสื้อ"
ขั้นที่หนึ่ง นำชายเสื้อมาชิดกันทั้งสองข้าง
ขั้นที่สอง นำอีกข้างมาสอดลงตรงล็อก
ขั้นที่สาม มือข้างซ้ายจับปลายเสื้อให้ตรง มือขวาจับซิบไว้
ขั้นที่สี่ รูดซิบขึ้น
ขั้นที่ห้า พับซิบลงให้เรียบร้อย
การย่อยงานของเด็ก " การเข้าส้วม"
- เข้าไปในห้องส้วม
- ดึงกางเกงลงมา
- ก้าวขึ้นไปนั่งบนส้วม
- ปัสสาวะหรืออุจจาระ
- ใช้กระดาษชำระเช็ดก้น
- ทิ้งกระดาษชำระลงในตะกร้า
- กดชักโครกหรือตักน้ำราด
- ดึงกางเกงขึ้น
- ล้างมือ
- เช็ดมือ
- เดินออกจากห้องส้วม
>> นี่คือการสอนไปข้างหน้า ซึ่งเด็กจะได้เรียนรู้ตามกระบวนการ
>> การสอนย้อนกลับ คือ สอนตั้งเเต่ต้นมาให้เด็ก แล้วลองให้เด็กล้างมือเอง เช็ดมือเอง พอวันถัดไปก็สอนให้เด็กทำตั้งเเต่ต้น เเล้วลองให้เด็กดึงกางเกงขึ้นเอง ล้างมือเอง เช็ดมือเอง ทำอย่างนี้ย้อนไปทีละขั้นเรื่อยๆ เด็กก็จะเกิดความภาคภูมิใจในตัวเองมาก
การวางเเผนทีละขั้น
- เเยกกิจกรรมเป็นขั้นย่อยๆให้มากที่สุด
สรุป
- ครูต้องพยายามให้เด็กทำสิ่งต่างๆด้วยตนเอง
- ย่อยงานเเต่ละอย่างเป้นขั้นๆ
- ความสำเร็จชั้นเล็กๆนำไปสู่ความสำเร็จทั้งมวล
- ช่วยให้เด็กมีความั่นใจในตนเอง
- เด็กพึ่งตนเองได้ รู้สึกเป็นอิสระ
^ _^ กิจกรรมวันนี้ ^_^
คำตอบ
- เป็นรั้วไม้ไม่สูงมาก
- ไม่หยิบ ไม่กิน ไม่ชอบ
- ไม่ได้กิน
- เฉยๆก็ไม่ได้กิน
ด้านร่างกาย => ได้ฝึกกล้ามเนื้อมือ การประสานกันระหว่างมือกับตา
ด้านอารมณ์ => ได้เลือกสีทีตนเองชื่นชอบมาระบายเป็นวงกลม
ด้านสังคม => ได้พุดคุยกับเพื่อน ได้ความสามัคคีในการไปติดที่ต้นไม้ให้สองฝั่งเท่ากัน
ด้านสติปัญญา => ได้มิติสัมพันธ์ในการทำเป็นวงกลม ฝึกสมาธิในการทำ
- การได้เรียนรู้วิธีการย่อยงานให้เด็กเป็นลำดับขั้น ยิ่งย่อยละเอียดยิ่งดี
- เรียนรู้สิ่งที่ห้ามพูดหรือกระทำต่อเด็ก เช่น " หนูทำช้า" , "หนูทำไม่ได้"
- เปิดโอกาสให้เด็กได้รู้สึกว่าตนเองมีอิสระในการเรียนรู้ และช่วยเหหลือตนเองได้
- ครูไม่ต้องช่วยเหลือเด็กทุกๆอย่าง ช่วยเหลือเฉพาะเมื่อเด็กต้องการความช่วยเหลือเท่านั้น
- การใช้คำพูดใช้เเรงเสริมที่จะส่งเสริมให้เด็กได้เรียนรู้ ได้ลงมือกระทำด้วยตนเอง
- ประเมินตนเอง : วันนี้พออาจารย์พูดถึงเรื่องเลือกโรงเรียนที่จะออกไปสังเกตเทอมหน้า หนูรู้สึกคิดมากๆว่าเทอมหน้าถ้าออกไปสังเกตเด็ก หนูจะสอนเด็กได้ไหม จะเขียนเเผนการสอนได้หรือเปล่า เเล้วจะพูดยังไงสอนยังไงให้เด็กเข้าใจสิ่งที่พูด เเล้วจะเรียงลำดับการสอนยังไง แล้วจะคลุมเด็กได้ไหม พูดตรงนะค่ะรู้สึกกลัวมากๆๆๆๆๆๆๆๆเลย ( เเอบเครียดนิดหน่อยเพราะตัวเองไม่มีความสามารถอะไรที่เด่นอะไร ) และก็รู้สึกเคร้าใจถ้าอาจารย์จะไม่ได้สอนที่สาขานี่อีก อยากให้อาจารย์สอนพวกหนูต่อไปเรื่อยๆๆเพราะไม่มีอาจารย์คนไหนจะสอนวิชาเด็กพิเศษได้เข้าใจและเรียนสนุกอย่างอาจารย์แล้วนะค่ะ เรียนเเล้วมีความสุข ได้ยิ้ม ได้หัวเราะ ได้ความรู้เพิ่มเติมที่ดีๆอีกมากมาย ^-^
- ประเมินเพื่อน : เพื่อนๆตั้งใจฟังอาจารย์สอนเเละฟังความรู้เพิ่มเติมที่อาจารย์ได้พูดได้เล่าให้ฟัง และให้ความร่วมมือทำกิจกรรมในห้องเรียน
- ประเมินอาจารย์ : อาจารย์มีเทคนิคการสอนที่เข้าใจง่าย มีการยกตัวอย่าง การทำท่าทางประกอบ การอธิบายอย่างละเอียดให้นักศึกษาเข้าใจมากยิ่งขึ้น และมีการพูดบอกสิ่งที่ไม่ควรทำต่อเด็กในการที่จะไปเป็นครู อาจารย์ให้ทั้งความรู้เทคนิคต่างๆและคุณค่าที่ดีๆกับนักศึกษา คอยบอก คอยสอน คอยเเนะนำสิ่งดีๆให้นักศึกษาได้นำไปเป็นเเบบอย่างการเป็นครูที่ดีในอนาคต ( ขอบคุณอาจารย์มากนะค่ะ ) ^-^
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น