บันทึกหลังการเรียน ครั้งที่ 5
วัน อังคาร ที่ 10 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558
เนื้อหาที่่เรียนวันนี้ สอนเกี่ยวกับ การสอนเด็กพิเศษและเด็กปกติ พร้อมทำกิจกรรมในห้องเรียน และการฝึกร้องเพลงเด็กปฐมวัย
กิจกรรม : สเก็ตภาพมือของฉัน- ให้นักศึกษาสวมถุงมือเเล้ววาดมือข้างที่สวมถุงมือไว้ ว่าเราสังเกตหรือจำจดรายละเอียดของมือเราได้มากน้อยเเค่ไหน
จากกิจกรรมนี้ >> ทำให้รู้ว่าการบันทึกเด็ก ควรบันทึกสิ่งที่เห็น เห็นตอนไหนก็บันทึกเลย ไม่งั้นเราอาจจะลืมหรือจำจดได้ไม่ละเอียดหากมาบันทึกทีหลัง
การสอนเด็กพิเศษและเด็กปกติ
- ทักษะของครูและทัศนคติ
=> การมองเห็นควรมองเด็กเหมือนกันทั้งหมด
=> เป็นครูต้องมองเด็กและรู้จักเด็กเเต่ละคนให้ดีทุกคน
- การฝึกเพิ่มเติม
=> อบรมระยะสั้น สัมมนา
=> สื่อต่างๆ
- เข้าใจภาวะปกติ
=> เด็กมักคล้ายคลึงกันมากกว่าเเตกต่าง ( ต.ย.เช่น 20 คนในห้องเรียนจะมีความคล้ายคลึงกันมากกว่าเเตกต่างกัน
=> รู้จักเด็กเเต่ละคน และมองเด็กให้เป็นเด็ก
- การคัดแยกเด็กที่มีพัฒนาการช้า
=> การเข้าใจพัฒนาการของเด็ก จะช่วยให้ครูสามารถมองเห็นความเเตกต่างของเด็กเเต่ละคนได้ง่าย
- ความพร้อมของเด็ก
=>วุฒิภาวะ ( เด็กเเต่ละคนในห้องจะมีพฤติกรรมหรือลักษณะไม่ค่อยต่างกันมาก เเต่ถ้าเด็กเป็นต่างชั้น เช่น อ.1 อ.2 จะต่างกันเยอะ
=> เเรงจูงใจ ในห้องเรียนจะต่างกันเยอะ เเต่ถ้าเด็กอยากเรียนเหมือนกันเเรงจูงใจก็เหมือนกัน
=> โอกาส เด็กแต่ละคนมีโอกาสเรียนต่างกัน เด็กปกติย่อมมีโอกาสเรียนสูงกว่าเด็กพิเศษ
** กิจกรรมก็อย่าให้ยากเกินไป หรือง่ายเกินไป เเต่ทุกกิจกรรมต้องพัฒนาเด็กให้มากที่สุด
- การสอนโดยบังเอิญ
=> จะเกิดขึ้นเมื่อเด็กเข้ามาหาครูในช่วงว่างๆ ส่วนมากจะเป็นเด็กพิเศษ
ตัวอย่าง น้องดาวน์เห็นมด น้องก็จะนั่งดูมด ครูเห็นน้องดูอยู่ ครูสามารถเข้าสอนได้ เช่น นี่คือมดนะลูก พูดซิมด เป็นการสอนให้เด็กเข้าใจสิ่งนี้คืออะไร เรียกว่าอะไร
- อุปกรณ์
=> มีลักษณะง่ายๆ
=> ใช้ประโยชน์ได้หลายอย่าง
=> เด็กพิเศษได้เรียนรู้จากการสังเกตและเลียนเเบบเด็กปกติ
=> เด็กปกติเรียนรู้ที่จะให้ความช่วยเหลือเด็กพิเศษ
** ของเล่นเด็กพิเศษจะต้องไม่เเบ่งเพศและของเล่นนั้นต้องไม่บล็อกวิธีเล่น เช่น เลโก้ ร้อยลูกปัด
** การเล่นคู่ขนาน คือ เด็กต่างคนต่างเล่น แต่ต่างฝ่ายก็จะหันมองกัน น้องดาวน์จะหันมองเพื่อนที่เก่งเล่นและเลียนเเบบวิธีการเล่น
- ตารางประจำวัน
=> เด็กพิเศษไม่สามารถยอมรับการเปลี่ยนเเปลงสิ่งที่ทำอยู่เป็นประจำ
=> กิจกรรมต้องเรียงลำดับเป็นขั้นตอนและทำยนายได้
=> เด็กจะรู้สึกปลอดภัยและมั่นใจ
=> การสลับกิจกรรมที่อยู่เงียบๆกับกิจกรรมที่เคลื่อนไหวมากๆ
=> คำนึงถึงความพอเหมาะของเวลา
** ตัวอย่าง ตารางกิจกรรมในเเต่ละวันของเด็ก เช่น 1. กิจกรรมการเล่นเสรี 2. กิจกรรมเสริมประสบการณ์ 3. กิจกรรมศิลปะ 4. กิจกรรมกลางเเจ้ง 5. ล้างมือ กินข้าว อาบน้ำ นอน
ทัศนคติของครู
ทัศนคติของครู- ความยืดหยุ่น
=>การเเก้แผนการสอนให้เหมาะสมกับสถานการณ์
=>ยอมรับขอบเขตความสามารถของเด็ก
=>
ครูต้องตอบสนองต่อเป้าหมายที่สำคัญที่สุดสำหรับเด็กแต่ละคน
=>ยอมรับขอบเขตความสามารถของเด็ก
=>
ครูต้องตอบสนองต่อเป้าหมายที่สำคัญที่สุดสำหรับเด็กแต่ละคน
- การใช้สหวิทยาการ
=> ใจกว้างต่อคำเเนะนำของบุคคลในอาชีพอื่นๆ
=> สร้างความสัมพันธ์ระหว่างการบำบัดกับกิจกรรมในห้องเรียน
=> การเก็บข้อมูลจากอาชีพอื่นไว้พื่อเป็นฐานให้เรามีความรู้หลากหลายจากอาชีพอื่นๆ
เช่น การร้องเพลงที่แฝงไปในกิจกรรม
การเปลี่ยนพฤตกรรมและการเรียนรู้
- เด็กทุกคนสอนได้
=> เด็กเรียนไม่ได้เพราะไร้ความสามารถ
=> เด็กเรียนไม่ได้เพราะขาดโอกาส
- เทคนิคการให้เเรงเสริม ( เเรงเสริมทางสังคมจากผู้ใหญ่ )
=> ความสนใจของผู้ใหญ่ที่มีต่อเด็กนั้นสำคัญมาก
=> มีเเนวโน้มจะพิ่มพฤติกรรมที่ดีของเด็ก และมักเป็นผลในทันที
=> หากผู้ใหญ่ไม่สนใจพฤติกรรมที่ดีนั้นๆก็จะลดลงและหายไป
- วิธีการเเสดงออกถึงแรงเสริมจากผู้ใหญ่
=> ตอบสนองด้วยวาจา การชม
=> การยืนหรือนั่งใกล้เด็ก
=> พยักหน้ารับ ยิ้ม ฟัง
=> สัมผัสทางกาย
=> ให้ความช่วยหลือ ร่วมกิจกรรมกับเด็ก
- หลักการให้เเรงเสริมในเด็กปฐมวัย
=> ครูต้องให้เเรงเสริมทันทีที่เด็กมีพฤติกรรมอันพึงประสงค์
=> ครูต้องละเว้นความสนใจทันทีและทุกครั้งที่เด็กเเสดงพฤติกรรมที่ไม่พึ่งประสงค์
=> ครูควรให้ความสนใจเด็กนานเท่าที่เด็กมีพฤติกรรมี่พึ่งประสงค์
- การเเนะนำหรือบอกบท
=> ย่อยงาน
=> ลำดับความยากง่ายของงาน
=> การลำดับงานเป็นการเสริมแรงเพื่อให้เด็กค่อยๆก้าวไปสู่ความสำเร็จ
=> การบอกบทจะค่อยๆน้อยลงตามลำดับ
- ขั้นตอนการให้เเรงเสริม
=> สังเกตและกำหนดจุดมุ่งหมาย
=> วิเคราะห์งาน กำหนดจุดประสงค์ย่อยๆในงานเเต่ละขั้น
=> สอนจากง่ายไปยาก
=> ให้เเรงเสริมทันทีเมื่อเด็กทำได้ หรือเมื่อเด็กพยายามอย่างเหมาะสม
=>ลดการบอกบท เมื่อเด็กเรียนรู้ที่จะก้าวไปขั้นต่อไป
=> ให้เเรงเสริมเฉพาะพฤติกรรมที่ใกล้เคียงกับเป้าหมายที่สุด
=> ทีละขั้นไม่เร่งรัด ยิ่งขั้นเล็กเท่าไร ยิ่งดีเท่านั้น
=> ไม่ดุหรือตี
- การกำหนดเวลา
=> จำนวนและความถี่ของเเรงเสริมที่ให้กับพฤติกรรมการเรียนรู้ของเด็กต้องมีความเหมาะสม
** เฉพาะช่วงที่เด็กพฤติกรรม
- ความต่อเนื่อง
=> พฤติกรรมทุกๆอย่างในชีวิตประจำวันต่อเนื่องกันระหว่างพฤติกรรมย่อยๆหลายๆอย่างรวมกัน
เช่น การเข้าห้องน้ำ การนอนพักผ่อน การหยิบและเก็บของ การกลับบ้าน
=> สอนแบบก้าวไปข้างหน้า หรือย้อนมาจากข้างหลัง
- เด็กตักซุป
=> การจับช้อน
=> การตัก
=> การระวังไม่ให้น้ำในช้อนหกก่อจะเข้าปาก
=> การเอาช้อนและซุปเข้าปากแทนที่จะทำให้รดรดคาง
=> การเอาซุปออกจากช้อนเข้าสู้ปาก
- การลดหรือหยุดเเรงเสริม
=> ครูจะงดเเรงเสริมกับเด็กที่มีพฤติกรรมไม่เหมาะสม
=> ทำอย่างอื่นและไม่สนใจเด็ก
=> เอาอุปกรณ์หรือของเล่นออกไปจากเด็ก
=> เอาเด็กออกจากของเล่น
- ความคงเส้นคงวา => คนเป็นครูต้องเสมอต้นเสมอปลาย (เป็นยังไงก็เป็นเเบบนั้น )
กิจกรรม Post test- การสอนโดยบังเอิญหมายความว่าอย่างไร
ตอบ การที่เด็กเข้ามาถามครูช่วงว่างๆ
- การสอนโดยบังเอิญครูต้องพึงปฏิบัติอย่างไร
ตอบ ครูต้องพร้อมให้ความรู้กับเด็กเสมอ เมื่อเด็กต้องการความช่วยเหลือ
- ตารางประจำวันของเด็กควรเป็นอย่างไร
ตอบ เป็นกิจกรรมที่ไม่มีการเปลี่ยนเเปลงบ่อยๆจนเกินไป เด็กสามารถคาดเดาได้ รู้สึกปลอดภัย มั่นใจในการทำกิจกกรรม และมีระยะเวลาที่พอเหมาะ
- การให้เเรงเสริมต่อเด็ก มีวิธีการอย่างไร
ตอบ การให้เเรงเสริม เมื่อเด็กเเสดงพฤติกรรมอันพึ่งประสงค์ เช่น การให้คำชมเชย การให้รางวัล การพยักหน้ารับ ยิ้ม
กิจกรรม : ร้องเพลงเด็กปฐมวัย
ผลไม้
ส้มโอ เเตงโม แตงไทย
ลิ้นจี่ ลำไย องุ่น พุทรา
เงาะ ฝรั่ง มังคุด
กล้วย ละมุด น้อยหน่า
ขนุน มะม่วง นานาพันธุ์
เพลง 
กินผักกัน
กินผักกัน
กินผักกันเถอะเรา
บวบ ถั่วฝักยาว ผักกาดขาว เเตงกวา
คะน้า กว้างตุ้ง ผักบุ้ง โหระพา
มะเขือเทศสีดา ฟักทอง กะหล่ำปลี
เพลง 
ดอกไม้
ดอกไม้
ดอกไม้ต่างพันธุ์ สวยงามสดสี
เหลือง แดง ม่วงมี เเสด ขาว ชมพู
เพลง 
จ้ำจี้ดอกไม้
จ้ำจี้ดอกไม้
จ้ำจี้ดอกไม้ ดาวเรือง หงอนไก่
จำปี จำปา มะลิ พิกุล
กุหลาบ ชบา บานชื่น กระดังงา
เข็ม เเก้ว ลัดดา เฟื่องฟ้า ราตรี
ผู้เเต่ง อ.ศรีนวล รัตนสุวรรณ
เรียบเรียง อ.ตฤณ แจ่มถิน
การนำไปประยุกต์ใช้- สามารถนำความที่ได้การเรียนไปปรับประยุกต์ให้เกิดประโยชน์ในอนาคตได้
- นำวิธีการสอนเด็กพิเศษกับเด็กปกติมาจัดกิจกรรม / ประสบการณ์เหมาะสมกับพัฒนาการของเด็กเเต่ละคนและกิจกรรมจะต้องพัฒนาเด็กให้ได้มากที่สุด
- ความรู้ที่ได้อีกหนึ่งคือ การเป็นครูจะต้องมองเด็กให้เป็นเด็กทุกคน ไม่ว่าจะมีเด็กพิเศษ ครูก็จะต้องมองว่าเด็กพิเศษเป็นเด็กเหมือนกัน
- การนำเทคนิควิธีการเสริมเเรงไปพูดหรือใช้กับเด็กเมื่อเด้กมีพฤติกรรมที่ดี เช่น การพูดให้คำชมเชย
- วิธีการเลือกอุปกรณ์การเป้นเทคนิคที่เราสามารถนำไปใช้ในอนาคตของการเป็นครูได้
- รู้เทคนิควิธีการร้องเพลงที่หลากหลายเพื่อนำเพลงไปใช้จัดกิจกรรมให้กับเด็ก
การประเมิน- ประเมินตนเอง : เข้าเรียนตรงเวลา เเต่งกายถูกระเบียบ ตั้งใจเรียน จดบันทึกเนื้อหาความรู้ และทำกิจกรรมวาดมือของตนเองซึ่งทำให้คิดว่ามือของเรา เราก็ยังไม่จดจำรายละเอียดบนมือได้ทั้งหมดทั้งๆที่เราใช้มือจับสัมผัสสิ่งต่างๆตลอดเวลา ทำให้เรารู้ว่าถ้าจะเป็นครูเราควรจดบันทึกเด็กในสิ่งที่เห็นหรือเด็กเเสดงพฤติกรรม เห็นตอนไหนก็บันทึกเลย ไม่งั้นถ้ามาบันทึกทีหลังเราก็ไม่สามารถจำรายละเอียดได้ทั้งหมดและอาจจะใช้ความรู้สึกของเราลงไปด้วย
- ประเมินเพื่อน : เพื่อนตั้งใจเรียน และให้ความร่วมมือในการทำกิจกรรมในชั้นเรียน เช่น กิจกรรมวาดรูปมือทุกคนตั้งใจทำกันมาก และกิจกรรมร้องเพลง
- ประเมินอาจารย์:อาจารย์สอนเนื้อหาเข้าใจง่ายพร้อมอธิบายรายละเอียดให้นักศึกษาฟังได้ชัดเจน มีการเล่าเรื่องหรือยกตัวอย่างให้นักศึกเข้าใจมากยิ่งขึ้น สอนสนุกมีเพลงมาสอนที่หลากหลายทำให้นักศึกษาสามารถนำไปใช้ในการฝึกสอนหรือการเป็นครูได้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น